Titel: Mystanica
Auteur: Dianne Arentsen
Uitgeverij: Zilverspoor
Aantal sterren: ⭐️⭐️⭐️
“Nevel wordt in een onbekende kamer wakker en heeft geen idee wie ze is en hoe ze daar terecht is gekomen. Om haar rechterhand zit een handschoen met op de rugzijde een doorzichtig kogeltje en een scherm dat het getal vijftig aangeeft. Als ze op onderzoek gaat, vindt ze een geheimzinnig briefje waarin staat dat haar herinneringen zijn gestolen. In het briefje staat eveneens informatie over de stad Mystanica. De stad is gebouwd rondom een afgrond, waarin een dikke mist hangt. Uit de mist wordt nevelenergie gewonnen. Dankzij de energie kunnen robots door de stad vliegen en worden machines aangedreven. Alles wordt ermee betaald of geactiveerd, waaronder de mysterieuze runen. Meteen staat Nevel voor een belangrijke keuze: drie deuren, drie richtingen, drie runen. Zelf hoeft ze die beslissing niet te maken, die is voor jou. Door een experiment ben jij namelijk met het boek verbonden. Ze wil erg graag haar herinneringen terug en ontdekken wat er aan de hand is, maar uiteindelijk bepaal jij welke richting het verhaal op gaat en hoe ze haar energie gebruikt. Een verhaal vol mist, mysterie en mechanica: Mystanica.”
Wat direct opvalt aan Mystanica en wat heel leuk is gedaan door de auteur, is dat je in het boek zelf kunt bepalen wat het hoofdpersonage gaat doen. Hierdoor is het boek echt een interactief verhaal en ben je als lezer dus ook actief betrokken bij de gebeurtenissen. Het begint al gelijk in het eerste hoofdstuk, waar twee personages direct tegen jou, de lezer, aan het praten zijn. Dit is ontzettend uniek en ben ik nog niet eerder tegengekomen in een boek! Vervolgens lees je mee met Nevel, en kun je dus de keuzes voor dit personage bepalen. Ik denk dat dit een jongere doelgroep zeker aanspreekt! Hierdoor wordt lezen geen passieve, maar juist een actieve ervaring. Niet alleen mag je bepalen of Nevel bijvoorbeeld deur 1, 2 of 3 opent, maar je moet ook actief opschrijven hoeveel energie ze telkens heeft en welke voorwerpen ze in haar bezit heeft.
Voor de jeugd zal dit ontzettend leuk zijn om te doen. Persoonlijk haalde het vele opschrijven en onthouden me af en toe wel wat uit het verhaal. Doordat je zoveel moest opschrijven kwam ik niet echt helemaal in het verhaal terecht. Maar anderen zullen dit wellicht anders ervaren. Wat ik wel jammer vond, was dat de keuzes die je maakte niet écht een grote invloed op het verhaal hadden. Linksom of rechtsom kom je uiteindelijk bij hetzelfde punt uit. Alleen de weg ernaartoe ziet er iets anders uit. Persoonlijk had ik het leuker gevonden als je echt verschillende dingen kon kiezen die ook een andere uitkomst zouden hebben. Dan had je meer het gevoel dat de keuze die je maakte echt belangrijk was. Wel nodigt het boek uit om te herlezen en bijvoorbeeld in het begin een andere deur te kiezen, waardoor je een andere kracht in je bezit krijgt.
De schrijfstijl van Dianne Arentsen was erg fijn. Het boek las vlot door, maar hier en daar miste ik wel af en toe wat diepgang bij de personages. Doordat je sprongen maakte in het boek (van de 583 bladzijdes lees je maar ongeveer de helft) en via verschillende wegen toch bij hetzelfde punt uitkomt, voelde het verhaal voor mij ietwat van de hak op de tak. Toch is het ontzettend knap gedaan hoe dit verhaal in elkaar steekt. Wat een werk moet dit zijn geweest om dit helemaal uit te denken!
Al met al is Mystanica een vermakelijk en bovenal uniek jeugdboek. Ik denk dat de doelgroep waarvoor het boek is bedoelt het erg leuk gaat vinden om zelf de keuzes te kunnen maken en zo het verloop van het verhaal te kunnen bepalen.
Dutchbookdragon 