Boekrecensies, Recensies, thriller

Recensie: FiftyFifty – Steve Cavanagh

FiftyFifty van Steve Cavanagh

Titel: FiftyFifty
Auteur: Steve Cavanagh
Uitgeverij: Luiting Sijthof
Aantal sterren: ⭐️⭐️⭐️⭐️,5

“De zussen Alexandra en Sofia Avellino hebben net, afzonderlijk van elkaar, het verminkte lichaam van hun vader gevonden. Doodsbang bellen ze allebei de politie. Ze weten het zeker: de ander heeft het gedaan. Maar een van de vrouwen liegt! Een van deze vrouwen is de echte moordenaar.

Beide zussen worden in hechtenis genomen, in afwachting van een eventuele veroordeling voor moord. Je zou denken dat dit wel de laatste plek op aarde is waar de schuldige hoopte te eindigen. Maar dan heb je het mis. En dan is het aan advocaat Eddie Flynn om de waarheid te achterhalen…”


Na het lezen van bovenstaande synopsis kon ik niet wachten om aan FiftyFifty te beginnen! Eerder las ik al het boek Dert13n, waarin Eddie Flynn ook de hoofdrol speelde. (FiftyFifty is overigens goed los te lezen als je de eerdere delen niet gelezen hebt.) Dat boek vond ik zo ontzettend goed dat Steve Cavanagh in één klap een van mijn nieuwe favoriete thrillerauteurs is geworden. Maakt hij mijn hoge verwachtingen met FiftyFifty waar?

Wat als eerste opvalt is de prachtige cover van het boek. We zien twee stoelen met de rug naar elkaar toe staan. Deze staan waarschijnlijk voor de twee zussen uit het verhaal. Wie is de dader? Daarnaast heeft dit boek zogeheten ‘sprayed edges’. De zijkant van de bladzijdes zijn rood gemaakt, wat het boek een bijzondere uitstraling geeft.

Steve Cavangh weet de lezer meteen vanaf het begin van het boek mee te sleuren in het verhaal. Het begint namelijk 3 maanden na de start van het verhaal. We lezen dat de jury tot een uitspraak is gekomen en heeft bepaald wie er schuldig is aan moord. Vervolgens lezen we de gebeurtenissen die hieraan vooraf gaan. Het is bijna onmogelijk om het boek weg te leggen! Dit komt door meerdere dingen. Ten eerste omdat Steve Cavanagh een hele fijne schrijfstijl heeft. De auteur laat duidelijk zien dat hij weet hoe een advocaat te werk gaat en hoe het er in de rechtszaak aan toe gaat. Hij verwerkt namelijk veel feitelijke juistheden in zijn verhaal. Echter zorgt dit er niet voor dat het verhaal saai of langdradig wordt, in tegendeel! Hiermee ondersteunt de auteur alleen maar zijn verhaal en laat hij zien dat het juist ontzettend interessant is hoe het erin de rechtszaal aan toe gaat. Dankzij de messcherpe dialogen weet Steve Cavanagh elk moment in de rechtszaal spannend te houden.

Ten tweede heeft Steve Cavanagh een aantal fantastische karakters gecreëerd. Eddie Flynn staat weer centraal – een voormalig oplichter die advocaat geworden is. Eddie is een heel fijn personage om over te lezen. De auteur weet hem dusdanig uit te diepen dat je als lezer echt om hem gaat geven. Ook maken we in dit deel kennis met Kate Brooks. Vanuit haar wordt ook een deel van het verhaal verteld. Het advocatenkantoor waar ze voor werkt doet de verdediging voor de andere zus die terecht staat voor moord. Kate is onervaren en wordt op haar werk niet serieus genomen. Ze maakt tijdens het boek een mooie ontwikkeling door en ook haar sluit je al snel in je hart!

Tot slot zit het verhaal steengoed in elkaar. Steve Cavanagh zorgt ervoor dat de rechtszaak zo ontzettend spannend is dat je op het puntje van je stoel zit. Ik heb vaker rechtbankthrillers gelezen, maar zelden was zo’n thriller zo spannend als die van Steve Cavanagh. De auteur weet alles in de rechtszaak, van het openingspleidooi tot het verhoren van getuige-deskundigen zo ontzettend spannend te beschrijven dat je het gevoel hebt dat je naar een spannende bokswedstrijd zit te kijken! Lukt het Eddie Flynn om de bewijzen onderuit te halen? Zal hij ervoor zorgen dat degene waarvan hij denkt dat ze onschuldig is zal vrijkomen? Steve Cavanagh heeft dit allemaal bijzonder knap omschreven én heeft gedurende het boek een aantal plottwisten voor de lezer in petto. Deze twisten zijn niet zo sterk als die in het boek Dert13n waren, maar desalniettemin zitten ze zeker goed in elkaar.

Voor de fans van Steve Cavanagh zit er nog een leuke kleine easter egg in het boek. Zo wordt er het volgende beschreven: “Er was één boek dat dwars voor de ruggen van de andere stond. Een misdaadroman: Verdraaid, van J.T. LeBeau.” Verdraaid is een van de andere boeken die Steve Cavanagh heeft geschreven (mijn recensie daarvan is HIER te lezen). Voor de fans is dit erg leuk om te ontdekken.

FiftyFifty is weer een ontzettend goed boek van Steve Cavanagh. De personages zijn leuk, zijn schrijfstijl is fijn, het verhaal zit steengoed in elkaar en het slot van het boek is geweldig! Het enige minpuntje dat ik kan benoemen, is dat de plottwists niet zo onvoorspelbaar waren als die van het boek Dert13n waren. Desalniettemin heb ik van dit boek genoten en deze thriller krijgt van mij dan ook 4,5 sterren.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s